Ogólnopolska Sieć Ambasadorów Empatii
LISTAO projekcie
Stephen Trzeciak i Anthony Mazzarelli, autorzy przełomowej książki “Compassionomics. The revolutionary evidence that caring makes a difference”, opisują wypadek, który wydarzył się w Szwecji w lutym 2007 roku, kiedy na autostradzie pod Uppsalą zderzyły się czołowo dwa podmiejskie autobusy. 6 osób zginęło a 56 przeżyło. 5 lat później badacze zapytali każdego z ocalałych, co pamiętają z wypadku. Wielu z nich pamiętało ból fizyczny, jakiego wówczas doświadczyli – tego badacze się spodziewali, ale niezwykle zaskoczyło ich to, że prawie wszyscy najbardziej jednak zapamiętali coś innego – a mianowicie brak empatii ze strony pracowników opieki medycznej, którzy się wówczas nimi zajmowali w kilku różnych szpitalach.
Wygląda na to, i potwierdzają to badania w różnych krajach, że doświadczamy ogromnego kryzysu empatii.
Wystarczy spojrzeć na to, co się dzieje ostatnio w Polsce – jak trudno nam zaakceptować inność, jak trudno widzieć człowieka w kimś, kto ma inne wartości, inne strategie działania.
Ale inna droga istnieje. Głęboko w to wierzymy i postanowiłyśmy, że zrobimy, co w naszej mocy, by zdolność do empatii rosła.
Ogólnopolska Sieć Ambasadorów Empatii
Program Rozwoju dla Pokoju „Ambasadorzy Empatii” Ewy Panufnik powstał w 2008 roku. Ukończyło go już ponad 2000 osób, ale to wciąż kropla w morzu potrzeb.
Dlatego zdecydowałyśmy, że tworzymy Ogólnopolską Sieć Ambasadorów/Ambasadorek Empatii, czyli ludzi, którzy w różnych częściach naszego kraju będą nieśli wiedzę o potężnej mocy empatii. Chcemy zainicjować ruch społeczny, który stanie się katalizatorem zmiany, jeśli chodzi o empatyczny kryzys.
Ogólnopolska Sieć Ambasadorów/Ambasadorek Empatii, to sieć osób, które w różnych częściach naszego kraju niosą wiedzę o potężnej mocy empatii.
Ambasador/Ambasadorka Empatii:
- ukończył/a kurs Ambasadorzy Empatii trwający 20 h i składający się z 8 spotkań online;
- odbył/a praktykę empatycznego słuchania w dwójce empatycznej;
- wie, czym jest empatia w rozumieniu Porozumienia bez Przemocy;
- wie, czym empatia nie jest;
- potrafi wysłuchać z empatią inne osoby (w pracy, w domu, w organizacji, itp.);
- jest agentem społecznej zmiany, budując kulturę współpracy i porozumienia;
- chce dzielić się informacją o tym, co empatia może wnieść do codziennego życia i kontaktów międzyludzkich oraz jak może wspierać rozwiązywanie konfliktów.
Lista Ambasadorek Empatii
Grażyna Borkowska, Józefosław
Moja potrzeba zostania Ambasadorką Empatii wynika z chęci poprawy naszych stosunków w domu: większej cierpliwości, zwracania uwagi na potrzeby i realizowania ich tak, by wszyscy byli zadowoleni. Czuję się już prawie Ambasadorką Empatii w naszym domu. Mam chęć rozwijania się w tym kierunku, widzę, że to działa i przynosi dobre rzeczy.
Hiacynta, Warszawa, hiacynta.bystrek@gmail.com
Chciałabym nieść empatię w świat, do drugiego człowieka. Dzielić się nią i pomagać innym zrozumieć siebie, swoje emocje i potrzeby. To wyjątkowa misja szerzenia języka empatii wśród osób, które nigdy jej nie doświadczyły, doświadczyły jej za mało lub błędnie ją rozumieją. Myślę, że poprzez empatyczne słuchanie mogę nie tylko dać poczucie „ulgi” drugiej osobie, które wynika ze zrozumienia swoich aktualnych emocji czy potrzeb, ale również pomóc budować innym lepsze jakościowo relacje.
Danuta Gizińska, Elbląg, danutkagiz@gmail.com
Jako Ambasadorka Empatii chcę swoimi działaniami wnosić do Świata więcej harmonii i równowagi. Pragnę uczyć Siebie i Innych empatycznej komunikacji, przywracającej dobre relacje, wzajemne zrozumienie i szacunek.
Edyta Domagała-Hanania, Warszawa, edytahanania@yahoo.com
Chciałabym, aby wszyscy doświadczyli ciepła i zrozumienia, jakie płyną z empatycznego spotkania z drugim człowiekiem.
Małgorzata Piwowar
Aktualnie ważne jest dla mnie by w trudnych czasach epidemii być uważną na moje potrzeby i uczucia oraz potrzeby i uczucia tych, z którymi mam codzienny kontakt w domu i w pracy. Ważne jest dla mnie okazanie sobie łagodności, cierpliwości i zrozumienia. Przez długi czas tego nie robiłam, stawiając siebie na odległym/ ostatnim miejscu. Myślę, że dzięki temu kursowi jestem bardziej uważna na swoje potrzeby i bardziej wyrozumiała dla siebie i innych. Zależy mi na tym, by stosować empatię w mojej pracy, by była ona podstawą w moich relacjach z kolegami i współpracownikami. Wierzę w to, że dzięki empatii środowisko pracy może się zmienić na bardziej przyjazne i sprawić, że pracownicy poczują się w nim lepiej. Wydaje mi się również, że empatia daje możliwość budowy zaufania i większej szczerości w takich służbowych relacjach. Chcialabym swoim przykładem pokazać w mojej firmie, że tak jest i że w interesie naszej organizacji jest promowanie takiego podejścia.
Joanna Wróblewska, Warszawa, j_wroblewska@wp.pl
Jestem Ambasadorką Empatii, aby wspierać innych poprzez empatyczne rozmowy, modelować empatyczne relacje i wnosić do świata przesłanie empatii.
